تهران که به عنوان پایتخت کشور ایران معرفی می شود. موزه ها و ساختمان های تاریخی بسیاری را درون خود جای داده که از میان آن ها می توان موزه عبرت را نام برد. این موزه در باغ ملی واقع شده که یکی از ترسناک ترین شکنجه گاه هایی است که در ایران وجود داشته و بازدید کنندگان می توانند تاریخ این مرز و بوم را با رفتن به آن جا بهتر درک کنند.
شما با رفتن به موزه عبرت ایران می توانید از اوضاع زندانیان سیاسی که در زمان حکومت پهلویان در آن جا به سر می بردند اطلاع پیدا کنید، در واقع درک تاریخ پهلویان برای شما با رفتن به موزه راحت تر می شود که در آن جا مجسمه چهره های سرشناس را با ظرافت و زیبایی خاصی می توانید مشاهده کنید.
در سال ۱۳۱۱ رضاشاه پهلوی دستور احداث بنای ۴ طبقه ای که ضد زلزله باشد را داد و معماران آلمانی توانستند در قلب تهران مجموعه ای را احداث کنند که هیچ گونه راه فراری به بیرون نداشت و به عنوان اولین زندان مدرن ایرانی از آن یاد می شود.
در زمان حکومت پهلوی دوم این ساختمان در اختیار کمیته ضد خرابکاری قرار داشت که برای شکنجه زندانیان از آن استفاده می کردند. ما در این مقاله می خواهیم به معرفی موزه ی عبرت ایران بپردازیم.
انواع شکنجه در موزه عبرت
همان طور که گفته شد در موزه عبرت شد مجسمه زندانیان سیاسی زیادی وجود دارد. که شکنجه آن زمان را برای بازدیدکنندگان به نمایش گذاشته است. به طور کلی در این موزه ابزارهای مختلفی از شکنجه های زمان ساواک را به درستی می توانید مشاهده کنید. در ادامه انواع مختلفی از آن را برای شما شرح خواهیم داد. این قسمت از موزه ی عبرت، یکی از جاذبه های دیدنی ایران محسوب می شود.
شکنجه روحی
یکی از رایج‌ترین شکنجه‌هایی که مأموران ساواک در دوران پهلوی به‌کار می‌بردند، شکنجه‌های روحی و روانی بود. آن‌ها معمولاً نوارهایی با صدای ناله، فریاد و تیراندازی برای زندانیان پخش می‌کردند تا آرامش روانی آن‌ها را بر هم بزنند.
این شکنجه‌ها به‌ویژه از ساعت ۷ شب تا ۵ صبح ادامه داشت تا زندانی تحت فشار بیشتری قرار گیرد و عذاب بیشتری را تجربه کند. بخشی از زندان عبرت که این نوع شکنجه‌ها در آن اتفاق می‌افتاد، امروز به‌عنوان یکی از عجیب‌ترین و تکان‌دهنده‌ترین بخش‌های تاریخ معاصر ایران شناخته می‌شود.
.
آس چارتر به شما این امکان را می دهد تا با کمترین هزینه و کمترین زمان بتوانید بهترین بلیط هواپیما مشهد تهران و بلیط پرواز یزد تهران را از این سامانه دریافت نمایید. تا از این موزه بازدید کنید.
آپولو
در دوران حکومت پهلوی، مأموران ساواک از شکنجه‌های روحی و روانی به عنوان یکی از رایج‌ترین روش‌های آزار زندانیان سیاسی استفاده می‌کردند. آن‌ها برای بر هم زدن آرامش روانی زندانیان، نوارهایی با صدای ناله، فریاد و تیراندازی پخش می‌کردند. این صداها ساعت‌ها در فضای زندان طنین‌انداز می‌شد و ذهن و اعصاب زندانیان را به‌شدت تحت فشار قرار می‌دادند.
مأموران معمولاً این نوع شکنجه‌ها را از ساعت ۷ شب تا ۵ صبح ادامه می‌دادند تا زندانیان را از خواب و آرامش محروم کنند و فشار روانی بیشتری به آن‌ها وارد کنند. مسئولان موزه عبرت تهران امروزه این بخش از شکنجه‌ها را بازسازی کرده‌اند؛ بخشی که به‌عنوان یکی از عجیب‌ترین و تکان‌دهنده‌ترین جلوه‌های تاریخ معاصر ایران شناخته می‌شود.
کشیدن ناخن
یکی از بی‌رحمانه‌ترین روش‌های شکنجه در دوران فعالیت ساواک بود. مأموران با استفاده از انبردست یا گاز انبر، ناخن‌های دست یا پای زندانیان را یکی‌یکی می‌کشیدند تا آن‌ها را وادار به اعتراف یا تسلیم کنند.
این شکنجه، درد بسیار شدیدی ایجاد می‌کرد و در بسیاری از موارد، زندانیان بر اثر شدت درد از هوش می‌رفتند.
قفس داغی
در بخشی از موزه عبرت می توان قفس داغ ۸۰ سانتی متری را مشاهده کرد. که تنها نیم متر عرض دارد و از آن برای شکنجه و تحقیر زندانیان استفاده می شد. زندانی ابتدا باید وارد این قفس کوچک شود تا بخاری برقی را زیر قفس روشن کنند. که به تدریج داغ می شد سپس بدن زندانی شروع به سوختن می کرد.
در نتیجه زندانی با بدن برهنه نمی توانست هیچ گونه حرکتی را انجام دهد و برای این که چند ثانیه از میله های داغ فاصله بگیرد خود را به سمت بالا می کشید. که ناگهان مامور سیگاری را پشت دست وی خاموش می کرد تا میله را رها کند و دوباره داغی را احساس نماید.
تخته شلاق
شکنجه‌گران در زمان ساواک، زندانیان را شلاق می‌زدند که این کار یکی از روش‌های متداول شکنجه بود. آن‌ها پس از شلاق زدن کف پای زندانیان، آن‌ها را مجبور می‌کردند روی برف و یخ راه بروند و این کار درد شدیدی را به همراه داشت.
زمانی که شکنجه‌گر از تخت مخصوص شلاق استفاده می‌کرد، زندانی را روی تخت می‌بست و دو مأمور دیگر وظیفه شلاق زدن را بر عهده می‌گرفتند تا زندانی حتی فرصت نفس کشیدن نداشته باشد. در پایان، شکنجه‌گران اجاقی را زیر تخت روشن می‌کردند تا بدن زندانی بسوزد.
آویزان کردن از سقف
از دیگر روش های وحشتناکی که در موزه عبرت ایران می توانید مشاهده کنید آویزان کردن زندانیان از سقف می باشد. در واقع ماموران ساواک زندانی های سیاسی را از مچ پا یا دست به گیره هایی در سقف اتاق آویزان می کردند. با کابل بر روی بدن برهنه آن ها شلاق می زدند.
بخش های مختلف موزه عبرت
زمانی که وارد موزه عبرت تهران می‌شوید. در ابتدا با خودروی مأموران ساواک روبه‌رو می‌شوید. همان خودرویی که آن‌ها برای تعقیب و دستگیری زندانیان سیاسی استفاده می‌کردند. در کنار آن، چند خودروی پژو نیز پارک کرده‌اند که مأموران از آن‌ها برای بازداشت افراد عادی استفاده می‌کردند.
از دیگر بخش‌های موزه می‌توان به اتاق افسر نگهبان، اتاق پانسمان، اتاق معرفی خاندان پهلوی، اتاق اسلحه و سلول‌های عمومی اشاره کرد. در ادامه، برخی از این فضاها را به‌طور مختصر معرفی می‌کنیم.
اتاق افسر نگهبان
نگهبانان، زندانیان دستگیرشده را با چشم‌های بسته به اتاق افسر نگهبان می‌بردند. افسر مسئول در این اتاق، نام و مشخصات آن‌ها را ثبت می‌کرد. پس از آن، مأموران بازرسی بدنی را انجام می‌دادند و وسایل شخصی زندانیان را دریافت می‌کردند. سپس آن‌ها را به بخش‌های دیگر زندان منتقل می‌کردند.
اتاق نگهداری لباس زندانیان
در این اتاق، مأموران برای نگهداری وسایل شخصی زندانیان از کمدهای فلزی استفاده می‌کردند. آن‌ها تمامی لوازم و لباس‌های زندانیان را با توجه به شماره مشخص‌شده، در یکی از این کمدها قرار می‌دادند. تا هنگام آزادی یا انتقال مجدد، قابل تحویل باشد.
اتاق پانسمان
زندانیان را بعد از این که شکنجه می شدند به اتاق پانسمان می بردند تا مداوای آن ها را انجام دهند. اما این اتاق هم نوعی شکنجه برای زندانیان بشمار می رفت. چرا که بدون استفاده از هیچ گونه داروی بی حسی و با بی رحمی تمام پانسمان را انجام می دادند.
مسیر دسترسی به موزه عبرت
موزه عبرت را در قسمت شمالی میدان امام خمینی ساخته‌اند. حتی اگر با وسایل حمل‌ونقل عمومی سفر کنید، می‌توانید با تاکسی‌های درون‌شهری خودتان را به این موزه برسانید.
